Marjolein van Haasteren
Chris Kluiters over kunstenaar Marjolein van Haasteren:
"Haar 'beeldschermen', daar kan geen met een Oscar bekroonde film tegenop"
Een stad, een onstuimige rivier, een pier in zee. Het
werk van Marjolein van Haasteren heeft iets dromerigs en
poëtisch. Voor haar laatste serie
schilderijen gebruikte Marjolein onder andere de skylines
van de fabrieken van Tata Steel (Corus Hoogovens) in
IJmuiden.
Door Chris Kluiters
Midden in
het landschap staat een compleet andere wereld, afgesloten
voor buitenstaanders. Wat speelt zich daar af, in die wereld
op zich? In het werk van Marjolein zijn het geen
stinkfabrieken met rokende schoorstenen, maar dromerige
iconen in het landschap. De serie waar ze op het moment dat
ik dit schrijf aan werkt, gaat over ontmantelde onderzeeërs.
Opnieuw een wereld die haar intrigeert en die niet
toegankelijk is voor iedereen. Marjolein werkt met
acrylverf op doek of paneel. De panelen zijn met de hand
gezaagd en afgewerkt. Het oppervlak is beplakt met
fotopapier, waardoor de houtnerf niet meer zichtbaar is
en een glad te beschilderen vlak ontstaat. Daaroverheen
brengt ze verschillende lagen lak aan, waartussen ze weer
schildert, zodat er een ieptewerking ontstaat. Door de
afgeronde hoeken en een laatste hoogglanslaag doen de panelen
denken aan een beeldscherm. Vandaag de dag worden we van alle
kanten (Facebook, Twitter, internet, tv) bestookt met
informatie; allemaal via beeldschermen. De 'beeldschermen'
van Marjolein vormen een welkome afwisseling. Hier een avond
naar mogen kijken, daar kan geen met een Oscar bekroonde film
tegenop!
Marjolein wilde altijd kunstenaar worden, of biologe. Maar
het vak scheikunde vond ze te lastig. Gelukkig maar, want
daarom kunnen we nu genieten van haar prachtige werk. Ja, ik
ben fan en oké ik ben misschien bevooroordeeld, want ze is
mijn nichtje. Maar oordeel gerust zelf over de kwaliteit van
haar werk.
Marjolein van Haasteren (1967)
Opgeleid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten
in Den Haag. Woont en werkt in Leiden. Gerepresenteerd door
Galerie Project 2.0 in Den Haag en alerie Bertrand Gillig in
Strasbourg. Eind 2013 expositie bij Galerie le Petit Port in
Leiden.
Kijk voor meer informatie op www.mvanhaasteren.nl
(dit artikel is overgenomen uit 4art inspiration
magazine najaar 2013)